Serrekunda market

Vanmorgen stonden we om 7u naast ons bed. Hop, kleren aan en ontbijten.
Daarna met een taxi vertrokken naar de Saint Johns school. Een schooltje waar dove kinderen onderwijs volgen. De weg is onverhard en je hobbelt niet normaal! Je zou zomaar zeeziek kunnen worden. De taxi was een vervallen busje met een man die al sinds 1988 taxichauffeur is. Hij verteld ons onderweg veel over wat we zien en vraagt ook waar wij vandaan komen. Eenmaal bij het schooltje aangekomen bleek het dat ze een week vakantie hebben. Dus volgende week zijn we van harte welkom zei de meneer die in het schooltje aanwezig was.

We vervolgen onze weg naar de beroemde en beruchte Serrekunda market. Serrekunda is de grootste stad in Gambia. Eenmaal daar aangekomen wilde de taxi chauffeur ons nog wat laten zien. We kwamen aan bij een fabriekje in de buitenlucht waar ze tafelkleden, schilderijen, gordijnen, shirts een mooie beschildering gaven. Dit door acrylverf of zelfs door hete wax. Het waxen mochten we zelf ook eens proberen. De man riep meteen: "You're a real Rembrandt!" Toen ik hem vertelde dan mijn achternaam erop leek moest hij hard lachen. Foto's ervan maakten we met de camera. Achter de schermen fietste een klein jongetje heen en weer. Toen Ferdy hem een ballon gaf fietste hij het hele fabrieksterrein over en riep met een big smile: "Look! A balloon! Balloon!"

Te voet vervolgden we onze weg naar de markt samen met onze taxichauffeur die goed de weg wist en ons rond leidde. Deze markt is de grootste markt van Gambia en het drukste! We keken onze ogen uit. Wat veel eten! En wat een armoede. Kleedjes op de grond of kistjes met daarop allerlei vissen. Op iedere vis zaten gemiddeld wel 10 vliegen! Soms rook het er goed, soms was de stank zo erg dat ik (Nathalie) bijna moest overgeven. In de brandende zon lagen deze vissen, krabben, rauwe kippenpoten, allerlei soorten groenten maar vooral veel knoflook, ei, ui, en groene zoete pepers.
Op de markt hebben we helaas geen foto's kunnen maken omdat de meeste Gambianen denken dat als je een foto van ze maakt, je ook een stukje van hun ziel meeneemt.
Een vrouw riep onze chauffeur en zei dat we een foto mochten maken. Dit sloegen we natuurlijk niet af. Na 15minuten over de markt hielden we het voor gezien. De stank was niet te harden, het zweet droop van ons af. Tijd voor een duik in het zwembad.

Het was zo'n 30 graden vandaag en we zijn weer lekker verbrand. Er is niet tegen aan te smeren met zonnebrandcreme. Nu eten we een hapje bij African Queen, typisch gambiaanse specialiteiten hier!
Wij zeggen: tot morgen!

Liefs, Fer en Nath